Alimenty na dziecko – kryteria ustalania ich wysokości

Odpowiedź na powyższe pytanie nie jest jednoznaczna. Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego t.j. art. 135 k.r.o., wysokość należnych świadczeń alimentacyjnych sąd ustala się biorąc pod uwagę uzasadnione potrzeby dziecka oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (np. ojca) .
Usprawiedliwione potrzeby dziecka
Jeśli chodzi o usprawiedliwione potrzeby dziecka, nie możemy tu mówić o potrzebach podstawowych, ale o potrzebach godziwych, gwarantujących odpowiednie warunki mieszkaniowe, wyżywienie zapewniające właściwy rozwój, odzież, opiekę lekarską oraz warunki do uczenia się. W przypadku szczególnych osobistych cech dziecka (np. talent muzyczny), możliwe jest wyjście poza wyżej wymienione potrzeby w celu jego rozwijania. Wyjście poza wyżej wymienione potrzeby daje też stopa życiowa jaką reprezentuje zobowiązany. Na ustalenie wysokości alimentów, będzie miał również wpływ rozwój duchowy i intelektualny dziecka. Można więc przyjąć, że dziecko powinno mieć odpowiedni dostęp do kultury: kino, teatr, jak również możliwości szerszego rozwoju intelektualnego: np. nauka języków obcych.
Możliwości zarobkowe rodzica
Przy ocenie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego Sąd bierze pod uwagę nie tylko rzeczywiste zarobki rodzica i środki przez niego posiadane, lecz również możliwości zarobkowe tzn. brane są pod uwagę predyspozycję zawodowe rodzica – jego wykształcenie oraz umiejętności. W sytuacji więc zarobków rodzica, które zgodnie z jego wykształceniem lub umiejętnościami mogłyby być wyższe, Sąd weźmie te wyższe zarobki pod uwagę przy ustalaniu wysokości alimentów.
Wyzbycie się możliwości zarobkowych
Warto tu również zaznaczyć, iż zgodnie z art.136 k.r.o. jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba,która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez żadnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustaleniu świadczeń alimentacyjnych. Oznacza to, że współmałżonek, zmieniający np. pracę na mniej zyskowną w celu płacenia mniejszych alimentów na dziecko, patrząc 3 lata wstecz, przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych, może zostać zobowiązany do płacenia świadczeń alimentacyjnych w stosunku do wyższych zarobków, które osiągał wcześniej.
Przyczynianie się do wychowania jako „praca”
Ustalając wysokość alimentów Sąd będzie brał pod uwagę zarobki i możliwości zarobkowe obojga rodziców, jednakże przy ustalaniu wysokości alimentów istotne jest również osobiste przyczynianie się do wychowania i opieki nad dzieckiem. Oczywistym jest, że ten z rodziców, u którego dziecko pozostaje, siłą rzeczy poświęca swój czas na opiekę nad dzieckiem, przez co wykonuje swojego rodzaju ,,pracę” a przez to również jest ograniczony czasowo i jest mniej dyspozycyjny, co nie pozwala mu na zarabianie większych pieniędzy.